Biri olsun istedim hep ,
adımdan başka bir şeye ermesin aklı .

Akıl kârı saymasın bensizliği
ve sanmasın ‘‘ Aşk ‘ ‘ diye , başka
birini ..

Biri gelsin ,
geçmişimin üzerine örtsün gözlerini ,

kapatayım acılarımı ..

‘‘ Beni bekleyen biri var mıdır? ‘‘
dedim , hep !

Benim gibi çok sevebilecek
ve sevilmekten başka bir şey
istemeyecek biri .

‘‘ Çok sevse yeter ‘‘ diyecek biri .

Aynı özlem içerisinde iki yürek ,
karşılaşırdı elbet .

Ama diyemezlerdi ,
‘‘ Keşke sen olsaydın! ‘‘ .
Çünkü hayat ,
iki iyi insana ,
Aşkı birbirlerinde tattırmazdı..

Karşılaştık ,
diyemedik ..

Sustuk ,
çok susturulduk diye belki .

Ama biri olsun istedik yine de ,
adımızdan başka bir şeye ermeyen
aklı .

Aklımız birbirimizde kalsa da ,
Akli dengesi bozuk yalnızlıklarımıza
geri döndük …