kalemimin ucunda
akan mürekkep sen,
aşk kâğıda ince ince
yazılmaz mı mihriban

lambada üşüyen alevin
sarısında titreyen sen
ayrılık da ölüm de
bir sayılmaz mı mihriban

yandı gönlüm, kül oldu,
közüm ateşim sen
sarı saçlarına külüm
hiç bulaşmaz mı mihriban

sevenim değilsin hadi,
ah, sevdiğim sen
nazına hilene can
kurban olmaz mı mihriban

bana ne töreden,
nasibim kaderim sen,
Hak dileyince töre de
bozulmaz mı mihriban

tabiplerden ilaç aramam,
merhemim sen
değ diye bir kez, bu ten
bin yaralanmaz mı mihriban

her nesnenin bir bitimi
var ama bir sen
hudut olsan gönlüme
hiç sığmaz mı mihriban

kurumaz kirpiklerim
hep hasretim sen
bir gül hatırına bin diken
sulanmaz mı mihriban

çözülmüyor dediği şairin
o kördüğüm sen,
yandıkça o türkü sırrın
aralanmaz mı mihriban

çekti derdini karakoç
gayrı nöbetim sen
aşkın yokuşu hiç
düze çıkmaz mı mihriban

Senai Demirci