İlk önce kuyuya atılıp kardeşlerinle imtihan olmaktır,

Yusuf olmak.

Kardeşlerin seni kuyuya atacak,

Günü geldiğinde sen onları affedeceksin,

Affetmektir; Yusuf olmak.

Bir kervan seni kuyudan çıkaracak,

Ama kuyudan çıkmakla çile’n bitmeyecek,

Çile çekmektir; Yusuf olmak.

Mısırda saraylarda büyütüleceksin,

Günah’ a davet edileceksin,

Allah’ tan korktuğun için günah’ a girmeyecek,

Ve bir iftira için zindanlara atılacaksın.

Zindanda olmayı günah işlemeye tercih etmektir; Yusuf olmak.

İffetli yaşamaktır; Yusuf olmak.

Ömründe rüzgâr her zaman muhalif esmeyecek,

Bahar senin de semtine elbet bir gün gelecek,

Sen bıkmadan sabırla bekleyeceksin.

İşte aslında sabretmektir; Yusuf olmak.

Gün gelecek seni zindandan çıkaracaklar,

Sana iftira atan insanlar her şeyi açıklayacaklar,

Ve senin suçsuz olduğunu ispatlayacaklar.

Suçsuz yere yıllarca zindanda zulme maruz kalmaktır; Yusuf olmak.

Gün gelip kıymetin bilinecek,

Seni Mısır Azizi ilan edecekler.

Her zaman izzetini korumaktır; Yusuf olmak.

Bir gün gelecek, kardeşlerin gelecek,

Onlar seni tanımayacak sen onları tanıyacaksın.

İhtiyaçlarını giderecek misafir edeceksin,

Onların düştüğü duruma düşmeyeceksin.

Kötülüğe iyilikle karşılık vermektir; Yusuf olmak.

Yıllar sonra, ömrünün acısını yüklenmiş gömleği göndereceksin,

Ağlamaktan âmâ olmuş babana.

Davet edeceksin O’ nu ta Kenan diyarından Mısır’ a,

Onlar gelince ve secde edince sana, 

Yıllar önce gördüğün rüyayı hatırlayacaksın.

Rüyada bile sadık kalabilmektir; Yusuf olmak.

Kim bilir, “Yusuf Olmak” gömleği önden değil de arkadan yırtıldığı için sonsuz kere şükretmektir Rabbine…

                                                                                                                                                                    Adem Koçaker

                                                                                                                                                                  Kalemin Secdesi