Sen olmasaydın ben; bir insanın kalbinde, bu kadar büyük bir sevgi barındırabileceğine asla inanmazdım. Sen varsın; artık inanıyorum.

                Sen olmasaydın ben; şefkatle birlikte merhametli sevilmenin ne demek olduğunu asla bilemezdim. Sen varsın; artık biliyorum.

                Sen olmasaydın ben; arabesk bir şarkıyı dinlemenin bu denli insana anlamlı geleceğini ve keyfini bu denli hissedeceğimi anlayamazdım. Sen varsın; artık yaşadım ve anladım.

                Sen olmasaydın ben; bu denli inanmazdım insanların mutlak bir eşinin Yaratılmış ve kaderleri birbirine yazılmış olduğuna. Sen varsın; artık inandım.

                Sen olmasaydın ben; yıllar önce vazgeçtiğim hayalleri, tekrar kurmazdım. Yeni ufuklara yelken açmazdım. Sen varsın; artık hayallerime eşsin.

                Sen olmasaydın ben; basit fıkralara bile insanların kahkahalarla gülebileceğine inanmazdım. Sen varsın; artık gülüyor ve inanıyorum.

                Sen olmasaydın ben; sebepsiz yere öyle ulu orta gülemez, eğlencenin doruklarına bu denli çıkamazdım. Sen varsın; artık gülüyor ve eğlencenin kaf dağlarında geziyorum.

                Sen olmasaydın ben; bu kadar severek kitap okumazdım. Satırların altını çizip paylaşamazdım kimseyle. Sen varsın; artık paylaşıyorum.

                Sen olmasaydın ben; kimsem olmadığı her sabah güneşe bakıp günaydın deyip onunla sohbet edemezdim. Sen varsın; artık söylüyorum.

                Sen olmasaydın ben; rüzgârı bu kadar sevemezdim. Rüzgâr, dağılan saçlarını ellerimle düzelttiğim anları aklıma getiriyor. Sen varsın; artık rüzgâr bile güzel.

                 Sen olmasaydın ben; durduk yere endişelenip hayatımı karartmazdım birinin yokluğunda. Sen varsın; artık endişeleniyorum.

                Sen olmasaydın ben; sahi sen olmasaydın ben ne yapardım? Sen! İyi ki varsın ve iyi ki hayatımdasın. Sen varsın; artık çok seviyor, çok özlüyor ve sensiz geçen her gün binlerce kez güneşe küsüyorum.

                                                                                                                                                              Âdem Koçaker

                                                                                                                                                             Kalemin Secdesi

                                                                                                                                                                01.10.2012