Genel, Yusuf Yalnızlığı 
1 Yorum Arafta kalakalmak öylece…
Ah! rafa kaldırılmış sevdalar…
Masumiyet hiç bu kadar can yakmamıştı;
Madur olmamıştı hiç yürekler bu günkü kadar
Tozlu raflar hiç bu kadar isyanı lisan bilmemişti kendine
Kendi yükünü omuzlanmayan insandan bu kadar şikayetçi olmamıştı
Raflar bilirdi ki insan yüküyle eşreftir.
Araf…
Bir adım ötesinde “yar” deyip susmak varken
Bir adım gerisinde ağyarı’ı
“yar” bildiği için susturulmak olan çizgi.
Arafta kalakalmak öylece…
Yar’la nasıl hasbihal edeceğini kestirememek
Yar’e nasıl dokunacağını bilememek
/üşümek bir ağustos sıcağında kendi çölünde./
Yar’e varma edebini bilememek kaybetmek!
/kaybolmak en iyi bildiği muhitte./
Yar deyip susmanın güzelliğini kavrayamamak
/lütufları aşikar olarak aramak belki de
Hikmetin perdesinde takılı kalmak./
Ah yar deyip geceyle söz eyleyebilmenin adabını bilmemek
Yar’in “var” olduğunu anlayıp
“yok”ların dirliğinde can çekişmek.
Can-sızlık için…
Arafta kalakalmak öylece…
Her cinayetin yolcusuna yol sorulup her yola baş koymaya çalışmak
Ve…hiçbir yolun O’na ulaştığını görememek
Yol bir’dir oysa
/yürekten geçen yol/
Yar bir’dir oysa
/bizi kendine yar bilen yüreğe vefalı olan…/
Yolun sonu bir tek sondur oysa
/ölüm…/
Ebedi mekan birdir oysa
/güzel’le randevulaşılan yer ;
Toprak ve ötesi…/
Yüreğim
Toparlan gidiyoruz!
/ya da
Toparlandım gidelim!/
Arafta kalakalmak yakışmadı bize;
Bir adım atalım hadi
“yar” deyip susalım;
“yar”dandır deyip razı olalım!
(2 oy, Ortalama: 5,00 5 oydan)
Araf suresi ayet 46
İki taraf arasında bir engel ve burçlar (A’raf) üstünde de hepsini yüzlerinden tanıyan adamlar vardır. Cennete gireceklere: “Selam size” derler, ki bunlar, henüz girmeyen fakat (girmeyi) ‘şiddetle arzu edip-umanlardır.’
Araf suresi ayet 47
Gözleri cehennem halkından yana çevrilince: “Rabbimiz, bizi zalimler topluluğuyla birlikte kılma” derler.
Araf suresi ayet 48
Burcun üstündeki adamlar, kendilerini yüzlerinden tanıdıkları (ileri gelen birtakım) adamlara seslenerek derler ki: “Ne (güç ve servet) toplamış olmanız, ne büyüklük taslamalarınız (istikbârınız) size bir yarar sağlamadı.”
Araf suresi ayet 49
“Kendilerine Allah’ın bir rahmet eriştirmeyeceğine yemin ettiğiniz kimseler bunlar mıydı? (Cennettekilere de) Girin cennete. Sizin için hiç bir korku yoktur ve siz mahzun olmayacaksınız.”
Araf suresi ayet 50
Ateşin halkı, cennet halkına seslenir: “Bize biraz sudan ya da Allah’ın size verdiği rızıktan aktarın.” Derler ki: “Doğrusu Allah, bunları küfre sapanlara haram kılmıştır”;
Araf suresi ayet 51
Onlar, dinlerini bir eğlence ve oyun edinmişlerdi ve dünya hayatı onları aldatmıştı. Onlar, bu günleriyle karşılaşmayı unuttukları ve bizim ayetlerimizi ‘yok sayarak tanımadıkları’ gibi, biz de bugün onları unutacağız.
Bundan Allaha sığınırız.