İçimi yakan güneşim değilde,

Susuz kalıp öldüğüm, Kerbela çölüydün sen.

Hergün beklediğim yollar değilde,

Mecnun’un mekanı Leyla’nın çölüydün sen.

Dudaklarımı ıslatan su değilde,

Ferhatın ummanı, Şirin’in dağıydın sen.

Bedenimi boğan derya değilde,

 Yunus’un okyanusu, Rabbin eseriydin sen.

Karanlığımı aydınlatan ışığım değilde,

Yusuf’un kuyusu, Yakup’un deryasıydın sen.

Yalnızlığımın dermanı değilde,

Karanlığın güneşi, Yusuf’un yalnızlığıydın sen.

Gözlerimi kanatan acım değilde,

Secdemin besmelesi, Yakup’un duasıydın sen.

Dudaklarımdan çıkan kelime değilde,

Toprağın seccadesi, semanın elleriydin sen.

Aşk değilde,

Rabbin burağı, Adem’in dostuydun sen.

Adem Koçaker

Kalemin Secdesi