yarın geliyorsun!….
bir yalnızlık şarkısıdır dinlediğimiz.kimi zamanda korkusuz yaşanan aşkların mutlulukla sonlandırılmasıdır tesellilerimiz.belki de kusursuz aşk sevdasıdır bu yaşadıklarımız.yada kusursuz aşka duyulan sevdadır adını sevda koyduklarımız!…
doyasıya yaşanılası sevgimizin ayak izleri kaldı sen giderken gerinde.bıraktığın miras bir göz aldanmasından öteye gidemiyor sevdiğim.kokun yetişmiyor imdadıma!..ve sığmıyorum bıraktığın boşluğa!….
yaşanılası geleceğimiz nerde kaldı sevdiğim.ben düşerken ellerin nerdeydi?…nerdeydi sevdan ki kurtaramadın içimde yok olup giden seni!…
sevdan bir kor olup düştü yüreğimin sahralarına!adını sevda koyduğum yanılmalarım yakar oldu bedenimi.bana hak gördüğün bu azap yeşertmiyor içimdeki seni!yine kabusum oluyorsun!rüyalarımda bile susuyorsun.ben kaybetmek korkusuyla yaşarken seni,beni kaybetmen korkusu kabusum olup karartıyor gecelerime.aydınlık sabahlarına hasret bu bedenim bu karanlığı bana hak görmeni sağlayacak ne yaptı ki , reva görüldü bu acı bana.seni yaşamak varken doyasıya nedir bu durgunluğun anlamı?ve hayat ne anlatmaya çalışıyor bana?
Giderken tadın kalmıştı dudaklarımda.şimdi bir tebessüm kadar uzaksın bana!kokun habercim olmuyor artık sevdiğim!getirmiyor uzaklardan seni bana!bilsen ne muhtacım seni bana hatırlatacak tek anıya!….
Ellerine emanet ettiğim yüreğimi hoyratca kullanmak yakışmazdı sana!bir damla su versen yeşerirdim avuçlarında.ben bir damla su kadar muhtacım sana!ve dilerdim ki avuçlarında yaşamama izin verecek kadar aşık olsaydın bana!
Bir günü daha bitiriyorum bıraktığın karanlıkta.olmasaydı yaşanılanlar sen doğacaktın ve aydınlığım olacaktın sabahlarıma!adınla başlayacaktı yeni gün.ve gökyüzü sevgimizle toprağa karışacaktı.oysa senin beni sevme ihtimalinden öteye gidemez oldu şimdilerde hayallerim.içimde ki ses sustu.anlatmıyor artık seni bana!bilmiyorum zerre kadar var mıyım aklında?ve biliyormusun milyonlarca zerre kadar yer işgal ediyorsun aklımda!.
Yüreğim sevginle dolu.döndüğünde beklediğim seni bulabilmekse bu aralar ettiğim tek dua.sevdiğim gelsin de kırsın yüreğimin zincirlerini diye yalvarıyorum Tanrı? ma!..gözlerinde adıma dair tek hece göremezsem yıkımım olursun ve atarsın yüreğimin anahtarını dipsiz kuyulara.ne olur azıcık sev beni ki bulayım baktığımda sende bana dair ufacık bir hatıra.
Korkuyorum sevdiğim.araya giren bu ayrılık yıpratıyor bedenimi.duygularımı anlatmaya ise kelimeler yetmiyor.ben bu kadar karışıkken ve kokuna böylesi hasretken??sen nerdesin??hangi düşüncenin eşiğinde hangi umutla açılıyorsun yarınlrına..yarınlarımıza?bir ufacık su parçasında birbirimizi bulamayacak kadar ayıran nedir ki erişemiyorum sana.yüreğini ellerimden alıp gitmenin nedir anlamı?bu kayboluşlar neyin habercisi?hangi yarının acısını erkenden yaşatıyorsun bana?
Bu kayboluşun açıklamasını yap bana.yap ve ak yüreğimin dingin sularına!burada adına atan bir kalp bulunur mutlaka!tek açmayı bil yık surlarımı ve sahibim ol ömrüm boyunca!…
Şefkatine muhtaç yüreğim , acınla bin parça!kırılan toplanmaz asla ama ben hazırım bir ömür yanında olmaya!

Seni seviyorum!unutma!..