Ölüm kadar soğuktu yokluğun.. Üşüdüm ve Sus’tum, yüreğim yanarken göz yaşlarım süzüldü yanaklarımdan, her damlada eridim mum gibi.. gidişine kaç mektup yazdım sayamadım.. Kaç gece uykusuz, kaç cümle öznesiz.. Her cümlenin sonuna iki nokta koydum Sen ve ben ayrılmayalım diye.. Belki gelirsin diye keşkeleri de çıkardım hayatımdan.. Bekledim, gelmedin; beklettin, vazgeçmedim..

..

Ve gelişine kurdum tüm saatleri, her baktığımda saat sana beş var diyorum, zamam durmuş gibi.. Gel ey yâr! Gel ki bitsin bu hasret, gel ki gidişine inat sevinsin bu yaralı yürek..

Yusuf Yalnızlığı / Ölüm kadar soğuktu yokluğun..