Vakitsiz bir acı bu…
Benim sana hissettiğim
Güne başlamadan başlıyorsam acıya
Gülerken içime akıyorsa yaşlarım
Bu senin beni bırakıp gitmenden
Vakitsiz acılara mahkum etmenden
Hangi şarkıydı bizim dediğimiz
Denize kıyısı olan bir kentte
O bankın üzerinde saatlerce
Oturup konuşamadık seninle
Aramızda susulmuş sözcüklerin hesabı
Seni bana getiremeyen adımların izi kaldı
Vakitsiz bir ayrılık bu…
Hiç kavuşamadık ki seninle
Aramızda yollar,uzaklar
Gölgeler düştü hayallerimize
Vakitsiz bir ayrılıktı bu
Daha değmeden elin elime
Vakitsiz bir sevdaydı bu…
Ansızın düştü gözlerin kalbime
Yandı küllenen ateşlerim
Yazdı mevsim ve Haziran
Bir daha gitmedi içimden hüsran
Şimdi sen okurken bu satırları
Gülüp geçeceksin biliyorum
Belki içinde kopacak derin fırtına
Yine susucak sözcükler aramızda
Hayaller uzaktır yüreği yalnızlara
Vakitsiz bir şiir bu…
Zor olan aslında bunları yazmak
Ki yazmak yaşamakla eş
Zordu içimde seni yaşatmak
Şimdi sen gülüyorsun
Gözlerin yine kalbime düşüyor
Sen hep var olacaksın benimle

Biliyorum
vakitsiz olacak seni unutmak…